اثرات اندازه ذرات یونجه و کنجاله کانولای عمل آوری شده روی ویژگی های فیزیکوشیمیایی جیره در گوسفند زل

به منظور مطالعه اثرات اندازه ذرات یونجه (بلند و کوتاه) و فرآوری کنجاله کانولا با اسید هیدروکلریک (فرآوری شده و فرآوری نشده) روی ویژگی­های فیزیکی جیره، توزیع اندازۀ ذرات محتویات شکمبه­ای و مدفوع از چهار رأس گوسفند دارای فیستولای شکمبه استفاده شد. داده های حاصل از آزمایشات در قالب طرح مربع لاتین مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. به منظور تعیین توزیع اندازه ذرات محتویات شکمبه و مدفوع از روش الک مرطوب و از جریان ملایم آب روی الک­ها جهت جدا نمودن ذرات از یکدیگر استفاده شد. تعیین دانسیته توده­ای به دو صورت bd100 و bd50 (با استفاده از استوانه مدرج 100 و 50 میلی­لیتری) انجام شد. با اندازه­گیری توزیع اندازه ذرات محتویات شکمبه­ای خارج شده به هنگام اندازه­گیری نرخ ترشح بزاق، اثر جویدن اولیه روی میزان کاهش اندازه ذرات تعیین شد. طبق نتایج این آزمایش با کاهش اندازۀ ذرات، دانسیتۀ توده­ای و خاکستر نامحلول جیره افزایش و با افزایش اندازۀ ذرات، ظرفیت نگهداری آب و مادۀ خشک نامحلول افزایش یافت. فرآوری با اسید تغییری در ویژگی­های فیزیکی مورد اندازه­گیری نداشت. روند توزیع اندازه ذرات برای کلیه ساعت­های پس از مصرف خوراک (3، 5/7 و 12 ساعت) نشان داد که با افزایش زمان پس از مصرف خوراک درصد فراوانی ذرات بلند روی الک­های بالایی کاهش و به درصد فراوانی ذرات باقیمانده روی الک­های انتهایی افزوده شد. با افزایش زمان پس از مصرف خوراک درصد ذرات فاز قابل عبور از شکمبه افزایش و درصد مواد فاز غیر قابل عبور از شکمبه کاهش یافت. توزیع اندازه ذرات مربوط به مدفوع نشان داد که کاهش معنی­داری در اندازه ذرات بلند در مقایسه با اندازه ذرات محتویات شکمبه ایجاد شد. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که کنجاله کانولا به عنوان منبع پروتئینی و فرآوری آن هیچ ­گونه اثر معنی­داری بر ویژگی­های فیزیکوشیمیایی و توزیع اندازه ذرات جیره­های آزمایشی نداشتند .